در پژوهش حاضر مفهوم و حقيقت ولايت و سير سلوك و رابطه اين دو ازديدگاه امام خميني مورد بررسي قرار گرفته است.مبحث ولايت از ديدگاه امام خميني ريشه در مبحث خلافت الهي داشته و عبارتست از سريان خلافت محمديه(ص) در همه عوالم كه منشأ اظهار «مافي الغيب» است.انسان كامل محمدي(ص)، دارنده بالاترين حد ولايت فوق بوده كه از ولايت او به ولايت مطلقه محمديه يا ولايت علويه متغيير مي‌گردد.سير و سلوك ازديدگاه امام خميني همان خروج سالك از بيت مطلمه نفس و طي كردن حجب نوراني و ظلماني تا رسيدن به مقام ولايت مطلقه و فناء في الله است.نماز به عنوان كامل ترين سفر معنوي و عرفاني واجد جميع مقامات منازل سير وسلوك بوده و از منتهي النزول عالم ملك كه بيت نفس است تا غايه القصواي معراج حقيقي روحاني كه وصول به فناء الله است را در بردارد.براي رسيدن به مقام ولايت مطلقه بايد سير و سلوك عارفانه داشت. سلوكي با تمسك به ولايت انسان كامل محمدي كه از هاديان طرق معرفت بوده و با اسم اعظم واعيان ثابته رابطه داشته و داراي مقامات معنوي بيشماري از جمله مقام مشيت مطلقه، مقام جامعيت، مقام مسجوديت فرشتگان، مقام عبوديت، مقام خلافت الهي و ... مي‌باشد.