چکیده: انسان ها همواره برای پاسخ¬گویی به غریزه¬ی کنجکاوی خود در راستای شناخت خدا، راه‌های مختلفی طی کرده‌اند. به عبارتی، از دغدغه‌های مهم بشر همواره دنبال نمودن راه¬های معرفت و شناخت پروردگار خویش بوده است. يكي از رويكردهاي الهياتي حايز اهميت در الهيات جديد «الهیات سلبی» است که با دقت و موشکافانه به دنبال راهی برای این منظور می گردد. موضوع پژوهش حاضر بررسی الهیات سلبی از دیدگاه امام خمینی (ره) است و در طی آن کوشش می شود امکان دسترسی، شناخت و تعریف خداوند در عین تعالی وی، و هم¬چنین چگونگی ارتباط نفس با این وجود متعالی در آراء و اندیشه های امام خمینی (ره) پیگیری شود. امام خمینی (ره) با تفکیک ساحت ذات از سایر مراتب، تعالی خداوند را مربوط به این مرتبه دانسته و اکتناه ذات مقدس یا امکان احاطه بر آن ذات محیط در علم حضوری و مشاهده¬ی عینی روحانی را غیر ممکن می¬داند. اما از نظر ایشان این امتناع اکتناه ذات به معنای مسدود شدن باب معرفت الهی نیست، بلکه طبق نظر ایشان تفکر درباره¬ی وجود حقیقت حق و صفات وی در سایر مراتب (به استثنای مرتبه¬ی ذات) بهترین پرستش است. واژگان کلیدی: الهیات سلبی، امام خمینی، ذات، تعالی، تنزیه، سلب و ایجاب.