پژوهش پيش رو با عنوان«تاريخ نگاري چپ گرايان و انقلاب اسلامي»در صدد يافتن مؤلفه ها و ويژگي هاي تاريخ نگاري چپ گرايان در رابطه با انقلاب اسلامي است.همان طور که از عنوان آن برمي آيد،اين پژوهش در زمينه ي تاريخ نگاري معاصر و در ارتباط با روایت آن از انقلاب اسلامی ایران، صورت گرفته است و چنانکه مي دانيم تاريخ نگاري چپ گرا يکي از روايت هاي اصلي تاريخ نگاري دوره ي پهلويست.بررسي اينکه تاريخ نگاري چپ گرايان در حوزه ي انقلاب اسلامي ايران داراي چه آثاري است و اين آثار چگونه به موضوع انقلاب اسلامي،رهبري و اهداف آن پرداخته اند،نيز در اين پژوهش با دقت نظر پيگيري شده است.مسأله ي پژوهش حاضر اين است که بر چه اساسي مي توان ويژگي ها و مؤلفه هاي تاريخ نگاري چپ گرا را در خصوص انقلاب اسلامی ایران و نقاط عطف آن شناخت؟نمايندگان اصلي تاريخ نگاري چپ گرا چه کساني هستند؟متون تأثيرگذار در اين نحله،کدام ها هستند؟روش علمي مورد تأکيد چپ گرايان،در نگارش تاريخ،کدام روش ها هستند؟و در نهايت،نتايجي که ظهور جريان تاريخ نگاري چپ گرا،در حوزه ي انقلاب به جا گذاشته،شامل چه مواردي است؟در ابتدا در مبحث تعريف مفاهيم دو مفهوم خاص تاريخ نگاري و تفکر چپ مارکسيسم تعيين و مشخص شدند.سپس بر اين اساس به بررسي نظريه ي مارکسيسم راجع به تاريخ و تحولات اجتماعي آن پرداختيم و همچنين به سير تغيير و تطّور آن از آغاز تا ورود آن به ايران و قبول آن از سوي هسته ي مارکسيستي اشاره کرده ايم.در نهايت مي توان گفت:تاريخ نگاري چپ گرايان در ايران همواره تحت تأثير تاريخ نگاري مورخان شوروي قرار داشته است.محققان ايراني اين سبک آثار مورخان شوروي در زمينه ي تاريخ ايران(از ابتدا تا آن زمان)را ترجمه و خود نيز از منشور آنان به بازنويسي تاريخ ايران و برجسته کردن برخي نقاط عطف پرداختند.از سوی ديگر،همين محققان با الهام از انقلاب هاي ساير کشورهاي بلوک شرق مانند روسيه،چين،يوگسلاوي و ... به بيان شاخصه هاي انقلاب اسلامي ايران پرداختند و با توجه به عدم تطبيق انقلاب مورد نظر آن ها با انقلاب مردمي ايران اسلامي آن را ناقص خواندند.با اين همه،اين نوع تاريخ نگاري فرهنگ و ادبيات سياسي ما را غني تر کرد و بسياري از مفاهيم جديد مانند توسعه و توسعه يافتگي را در ايران مطرح کرد. واژگان کليدي:تاريخ نگاري، چپ گرائي سياسي، مارکسيسم، انقلاب 1357