پژهش حاضر به بررسی تاثیر مبانی ایدئولوژیک جمهوری اسلامی ایران بر روابط با جمهوری اسلامی پاکستان می پردازد. روش به کار گرفته شده در این پژوهش تبین علی است و مسئله اصلی که پژوهش به مقام پاسخگویی آن بر آمده است این است که آیا مبانی ایدئولوژیک سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر روابط با جمهوری اسلامی پاکستان تاثیری گذاشته است؟ بعبارتی دیگر آیا پیروزی انقلاب اسلامی و دگرگون شدن گفتمان سیاست خارجی نظام سیاسی ایران و تأکید بر رویکردهای ایدئولوژیک، تاثیری بر روابط با کشور همسایه پاکستان بوجود آمده است؟ در این فرآیند به لحاظ ویژگی‌های ج. ا.ایران و تأکید بر رویکردهای ایدئولوژیک، روشن است که دستگاه سیاست خارجی ودیپلماسی، توسعه روابط با کشوری چون پاکستان را در اولویت قرار می دهد و نیز براساس نگرش واقع گرایانه در سیاست خارجی در عین حفظ مطلوبیت‌ها با درک شرایط محیط بین‌المللی و نیز شناخت دقیق ظرفیتهای متنوع در سیستم‌ها و زیرسیستم‌های قدرت منطقه ای و بین المللی گسترش همکاری با این کشور جزء اصلی ترین حرکت سیاسی دستگاه دیپلماسی کشور قرار می گیرد. بر این اساس ابتدا به جایگاه مبانی ایدلوژیک در جهان بینی اسلام با دو بخش خاص و عام اشاره گردید و سپس به تاثير ايدئولوژي بر سياست خارجي نظام بر محور توسعه روابط با كشور همسایه ومسلمان پاكستان بعنوان یکی از مهمترین متغیرهای سیاسی و عقیدتی مورد توجه قرار گرفت. در این راستا محقق با بررسی مبانی ایدئولوژیک و کارکردهای آن و نیز سیاست خارجی ج.ا.ایران پژوهش حاضر را با محوریت 5 مولفه؛ 1-تمامیت ارضی، 2- تامین استقلال، 3-ایدئولوژیک، 4- توسعه روابط با پاکستان، 5- راهکارهای پیشنهادی به پایان رسانده است. کلید واژه ها: مبانی ایدئولوژیک، سیاست خارجی، رویکردهای ایدئولوژیک، امنیت ملی، تهدید و فرصت.