پژوهش حاضر با هدف بررسی نسبت اندیشه سیاسی مکتب تفکیک و امام خمینی(ره) به انجام رسید. این پژوهش با روش مقایسهای، به بررسی اندیشه و سیره عملی اندیشمندان مبرز مکتب تفکیک و در صدر آنها استاد محمدرضا حکیمی در مقام مقایسه با امام خمینی(ره) میپردازد. یافتههای تحقیق نشان میدهد که با وجود اختلاف در مباحث فرعی اندیشه سیاسی نظیر نحوه حکومت داری در عصر غیبت، نقش مردم و حقوق حاکمیت، این دو مشرب فکری در مباحث اصولی و خاستگاه های معرفتی دارای اشتراکات فراوانیاند. امام خمینی(ره) به عنوان فقیهی اصولی به مدد عنصر«اجتهاد» توانست دقیقترین مدل حکومتی را در سپهر اندیشه سیاسی مکتب تشیع ترسیم کند و فقهای اخباری مکتب تفکیک را که سر سازگاری چندانی با تاسیس حکومت در عصر غیبت ندارند در عرصهی عمل با خود همگام کند. استاد محمدرضا حکیمی به عنوان اندیشمند مبرز مکتب تفکیک توانست با تئوریزه کردن حکومت مشابه زمینههای همسویی بیشتر این دو جریان فکری را فراهم سازد. واژگان کلیدی: امام خمینی(ره)، مکتب تفکیک، اندیشه سیاسی، عصر غیبت، فقهای شیعه