نگاهداري و تربيت فرزند يكي از مسائل مهم حقوقي و اجتماعي است چرا كه اساس شخصيت هر انساني در دوران كودكي شكل مي‌گيرد. در حقوق وضعي مقرراتي كه براي كودكان وضع شده،هم به حمايت جسمي روحي و اخلاقي كودك توجه شده است. و از طرفي ديگر قوانيني كه در كشور ما براي حمايت از كودكان وضع شده است جوابگوي مسائل كودكان نيست بنابراين بايد در برخي از قوانين و مقررات مربوط به كودكان به طوري كه مصلحت كودك رعايت شود تغييراتي حاصل شود.در مورد حضانت فرزند مهمترين مسأله‌اي كه وجود دارد اين است كه بايد مصحلت را به طور مطلق در نظر گرفت و مصحلت راهم با توجه به جنسيت و با موقعيت و وضعيت پدر و مادر و همچنين عرف زمان و مكان بايد در نظر گرفت.دراين پژوهش،تحت عنوان«بررسي حضانت درديدگاه فقهي امام خميني و حقوق وضعي» به بررسي مسأله‌ي حضانت در فقه و حقوق پرداخته‌ايم و براي رسيدن به اين هدف در حقوق وضعي به شرح و تفسير قوانين و مقررات ودر شرع مقدس به تناسب موضوع به آيات و روايات و كتب فقهي و ديدگاه‌هاي حضرت امام خميني مراجعه شده است.