افساد فی الارض از جمله جرائم حدی است که پس پیروزی انقلاب اسلامی به قانون مجازات اسلامی راه یافته است. ماده 286 قانون مجازات اسلامی 1392 بدون ارائه تعریفی دقیق، به ذکر مصادیقی از این جرم اکتفا کرده است. در پاسخ به سوال اصلی پژوهش که به مبانی شرعی جرم انگاری افساد فی الارض مربوط می شود، بایدگفت، با استفاده از منابع معتبر فقهی اعم از آیات و روایات وارده در باب افساد فی الارض که آیات 32 و 33 سوره مائده و هم چنین روایاتی که مربوط به این جرم هستند به این سوال پاسخ داده شده است.در بخش حقوقی این پژوهش به بررسی مصادیق ماده 286 و چالش های تعمیم افساد فی-الارض به این موارد اشاره شده است. به علاوه تناسب یا عدم تناسب برخی از جرائم مذکور در ماده با مجازاتش موضوعی است که به آن پرداخته شده است، چرا که حقوق جزا از اصولی پیروی می کند که هر کدام از این اصول، هدف ایجاد نظم اجتماعی و حمایت از حقوق فردی و اجتماعی را تعقیب می کند و از جمله این اصول، اصل تناسب میان جرائم و مجازات ها است که برخی از جرائم این ماده از این اصل تبعیت ننموده است و به همین دلیل این مسئله در پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه حاصله از پژوهش، متوجه نقایصی است که در ماده موجود است و این نقایص سبب ایجاد ابهاماتی در این ماده گردیده است که رفع آنها بر عهده مقنن می باشد