موضوع پژوهش حاضر بررسی نقش سیاسی- اجتماعی سیّد ابوالفضل تولیت در روند پیروزی انقلاب اسلامی است. وی از رجال سیاسی و مذهبی شاخص در شهر قم طی سالهای 1320 تا مقطع انقلاب اسلامی به شمار می آید که علاوه بر تصدی نیابت تولیت حرم حضرت معصومه(س) از سال 1309ش - 1320ش و سمت تولیت آستانه مقدسه از سال 1320ش لغایت 1344ش ، نمایندگی مردم قم در هفت دوره متوالی (از دوره یازدهم تا هفدهم یعنی به مدت هفده سال) در مجلس شورای ملی را بر عهده داشت. او هر چند به عنوان یک رجل متمکن و متشرع در محافل عمومی و حکومتی مطرح بود و کمک های شایانی برای رفع محرومیت مردم قم انجام داد، ولی پس از کودتای 28 مرداد در پی رد صلاحیت برای نمایندگی و خلع ید از آستانه مقدسه، در جبهه مخالفین حکومت پهلوی قرار گرفت. با آغاز نهضت اسلامی با توجه به ثروت عظیمی که از خاندانش به ارث رسیده بود طی سالیان متوالی این اموال را در جهت مساعدت به نیروهای مبارز حکومت پهلوی صرف کرد. از جمله افرادی که مورد حمایت مالی تولیت قرار گرفتند می توان از آقایان: هاشمی رفسنجانی، ابوالفضل توکلی بینا، مهندس مهدی بازرگان، ابراهیم یزدی، صدر حاج سید جوادی، بنی صدر، قطب زاده و بسیاری دیگر نام برد. تلاش در جهت سرنگونی رژیم پهلوی با مال و جان و همنوایی و همراهی با نهضت امام خمینی(ره) از ویژگیهای شخصیتی سیّد ابوالفضل تولیت می باشد. در این پایان نامه سعی شده با روش توصیفی- تحلیلی و با گردآوری داده ها از منابع کتابخانه ای و روزنامه و مصاحبه، سیر زندگی ایشان مورد بررسی و کنکاش قرار گیرد. کلید واژه¬ها: سیّد ابوالفضل تولیت، نهضت اسلامی، امام خمینی، قم، انقلاب اسلامی