هدف اصلي اين پژوهش توصيف گفتمان سياسي جامعه مدرسين حوزه علميه و نسبت‌سنجي آن با گفتمان سياسي امام خميني بر اساس نظريه تحليل گفتمان مي‌باشد. بدين منظور سئوال اصلي اين رساله چيستي گفتمان سياسي جامعه مدرسين در دهه شصت و چگونگي نسبت آن با گفتمان سياسي امام خميني است. براي پاسخ به سئوال فوق ابتدا به گونه‌شناسي گفتمانهاي موجود در سپهر سياسي دهه شصت ايران و تعيين جايگاه گفتمان جامعه مدرسين در ميان آنها پرداخته شده‌است.پس از آن بر اساس چارچوب نظري بحث شده، مولفه‌هاي گفتمان سياسي امام خميني، دال مركزي اين گفتمان و دالهاي شناور آن تبيين گرديد. بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش حكومت ولايي دال مركزي گفتمان امام خميني مي‌باشد كه نظريه ولايت فقيه با مشروعيت الهي و پيوند وثيق دين با سياست از مولفه‌هايي هستند كه دال مركزي اين گفتمان را تقويت مي‌كند. در فصل نهايي با استفاده از بيانيه‌هاي جامعه مدرسين دال مركزي اين گفتمان تبيين شده و يك نسبت‌سنجي ميان دال مركزي و دالهاي شناور گفتمان جامعه مدرسين با دالهاي گفتمان سياسي امام خميني صورت گرفته‌است. در نهايت خروجي اين رساله منتج به اين نظر شد كه بين اين دو گفتمان شباهتهاي زيادي وجود دارد و در واقع گفتمان سياسي جامعه مدرسين همواره مروج و مويد گفتمان سياسي امام خميني است، با اين وجود در حوزه اختيارات ولي فقيه و ميزان اختيارات دولت اسلامي و همچنين مالكيت خصوصي و ... داراي اختلاف نظر مي‌باشند كه اين اختلاف ناشي از اختلاف در مباني فقهي است و اين مساله خود نشانگر باز بودن باب اجتهاد در فقه سياسي شيعه است. کليد واژه: جامعه مدرسين حوزه علميه، امام خميني، تحليل گفتمان، گفتمان سياسي، ولايت فقيه.