رساله حاضر با عنوان «رويكرد امام خميني(ره) به نهضت امام حسين(ع) و تأثير آن بر شكل گيري انقلاب اسلامي ايران» در پي پاسخ گفتن به اين سؤال است كه امام خميني از چه منظري به واقعه عاشورا مي‌نگرد و اصولا چنين نگرشي تا چه اندازه در پيروزي انقلاب اسلامي در ايران مؤثر واقع شده است؟ و در تبيين اين مسئله از چارچوب نظريه «گفتمان» كمك مي‌گيرد تا ارتباط تشكيل حكومت اسلامي و تغيير رژيم پيشين را بررسي كند.پس از مطالعه مقدماتي پيرامون موضوع مورد نظر، فرضيه اين رساله بر اين مبنا قرار گرفت كه رويكرد امام خميني به عاشورا يك رويكرد حماسي و انگيزه بخش و مبتني بر تلاش براي تغيير وضع موجود است كه متضمن تحول دراساس حكومت پيشين بوده است.اين پژوهش در دو بخش اين موضوع را بررسي كرده است. بخش نخست مروري است در ادبيات حوزه عاشورا و سابقه نظريه‌پردازي در باب علل و انگيزه‌هاي قيام امام حسين(ع) كه براي تبيين بهتر موضوع، ديدگاههاي عمده و نگاههاي مختلف از گذشته و حال مورد شناسايي قرار گرفت و در قالبي تطبيقي و مقايسه‌اي چرايي و فلسفه رخداد عاشورا در چند ديدگاه عمده دسته‌بندي و سپس به رويكرد امام خميني به اين حادثه پرداخته شد و پس از مقايسه و بررسي تفاوت و شباهتهاي ديدگاهها مشخص گرديد كه عنصر عاشورا در گفتمان براندازي امام خميني معنايي متفاوت از سايرين دارد. و در ادامه و در بخش دوم تأثير نگرش امام خمييني به حادثه عاشورا مورد بررسي قرار گرفت و به اين نتيجه رسيد كه امام خميني با بهره‌گيري از شورانگيزترين تعابير عاشورايي و فرهنگ سازي در سطح وسيعي از توده‌ها، زمينه‌هاي تحول و نهضت و مقاومت بر ضد حكومت پهلوي را فراهم و نيز موجبات بسيج و همراهي مردم را براي پيروزي انقلاب در ايران و تشكيل حكومت اسلامي ايجاد نموده است.