آدمي از فطرت مثبت و سليم برخوردار است. اين موهبت، زمينه ساز كمال و تعالي او به شمار مي آيد. اقتضاي فطرت مثبت و سليم، كمال طلبي و نقص گريزي است؛ بنابراين گام نخست، خواستن و جستن است كه در عالم درون و بيرون بي پاسخ نمي ماند. همه چيز براي وسعت يافتن و متعالي شدن انسان مهيّا است، حتّي قابليّت و توانمندي خود او. در حقيقت انسان، از چنان قابليت و توانمندي برخوردار است كه او را تا رسيدن به مرتبه ي خدا گونگي همراهي مي كند. آنچه گفته شد حاصل بررسي هاي ما از ديدگاه هاي عرفاني امام خميني و نگرش هاي انسان گرايانه آبراهام مزلو، در باب انسان و توانمندي هاي او در جهت خودسازي و خودشكوفايي است. هدف عمده اي كه از تطبيق نتايج حاصله، از بررسي هر دو ديدگاه دنبال مي شد، حصول خوشبيني، اميد و دلگرمي نسبت به آينده ي بشري مان بود و اين مهم، اعتماد به خويشتن را براي شروع راهي كه به تولد دوباره ما، و اين بار در ساحت دنياي خدا گونه مان مي انجامد، بيشتر مي كند. ما همگان براي رسيدن به آرامشي خدا گونه تلاش مي كنيم و رسيدن به اين باور، ارزش جستجو، صرف فرصت ها و حتي رنج كشيدن را دارد.