این پایان نامه به منظور تطبیق آراء یکی از مکاتب روانشناسی معاصر با آراء عرفان اسلامی و بالاخص آراء عرفانی امام خمینی تنظیم گردیده است و از آنجا که هر دو زمینه‌ی مطالعاتی مرتبط به نفس انسان میباشد، هدف از این تطبیق استخراج تشابهات و تمایزات آنها در محورهای متعدد شناختی و خصوصاً معرفت نفس و روان منظور شده است . در طرح‌ریزی شاکله‌ی پایان نامه ، سه فصل مدون گردیده است ؛ فصل اول در باب آراء روانشناختی تحلیلی یونگ تنظیم شده و طی آن نظریان یونگ در مورد روان انسان ، اعم از ساختار و پویایی و تحول آن مورد بررسی قرار گرفته است . تکیه تحقیقات این فصل بر بخشی از روان قرار دارد که یونگ آنرا به ناخودآگاه جمعی تعبیر می کند و آن گستره‌ی عظیمی از روان است که مولد فرهنگ و دین و عامل تطور اندیشه‌ی انسانی و بسط دهنده فردیت است. تعامل مابین این سطح و آگاهی در انسان ، موجد آن تعادل روانی مطلوبی است که روانشناسی تحلیلی یونگ به عنوان هدف غایی برگزیده است.در فصل دوم نیز آراء عرفانی امام خمینی در باب انسان و جهان و معرفت و عشق مورد بررسی قرار گرفته است و مفاهیم نفس انسان و مراتب آن و درجات و ابزار معرفت و مفهوم عشق تبیین گردیده است.در فصل سوم تشابهات و تغایرات دو دیدگاه در باب نفس،معرفت،نحوه ی تحصیل کمال و عشق مورد بررسی قرار گرفته است و در نهایت این تحقیق منتج به لحاظ نمودن شباهاتی بین دو دیدگاه مذکور گردیده است،از جمله مشابهات عبارت از واجد مراتب بودن روان و اعتقاد بر شهود به عنوان مرتبه ی حضوری معرفت و نیز عامل محرک بودن عشق جهت بسط آگاهی انسانی میباشد،در این تطبیق واژگانی نظیر انسان کامل ، کیمیا و اعتدال نفس به تقریب ناظر به یک حقیقت معنایی در هر دو دیدگاه است.