جنسيت به عنوان يكي از انواع هويت چيزي جز حاصل گفتمانها نيست. مفاهيم زنانگي و مردانگي نتيجة توافق و عدم توافق گفتمانهاست. براي اينكه هويت زنان را بررسي كنيم بايد ببينيم چه گفتماني در مورد آنها چه گفته است.در اين رساله با توجه به نظريه گفتماني ارنستو لاكلا و شنتال موفه (كه بر مبناي نظريه رابطه‌اي هويت بود) نشان داديم كه در هر دوره خاص گفتمانهاي مختلف چگونه به تثبيت موقتي هويت مي‌رسند. با توجه به اينكه هويت نوين زنان با ورود مدرنيته به ايران همراه بود اين مسأله را از زمان انقلاب مشروطه به طور توصيفي بررسي كرديم اما مهمترين نكته و مركز ثقل رساله بر اين است كه در ده60-1350 (كه مقارن با انقلاب اسلامي بود) گفتمان امام خميني چه هويتي را براي زنان ايران ترسيم نمود.بدين ترتيب از زمان هويت بخشي گفتمانها زنان ايراني با دو دنياي متفاوت روبرو شدند. دنياي سنت و آنچه از گذشتگان به جاي مانده بود و تجربة موفق آنها بود و آنچه دنياي جديد با مقتضياتش و با توجه به عقل بشر به آنها هديه كرده بود. آنچه بيش از همه در اين رساله به چشم مي‌خورد مواجه شدن زنان در اين دو دنياي متفاوت است.با توجه به محور قرار گرفتن ديدگاههاي امام خميني به تشريح گفتمان ايشان – در مواجهه با مسأله هويت زنان – پرداختيم. گفتمان امام خميني با محور قراردادن دال اسلاميت هويت زنان را با دالهاي مدرنيته مفصل بندي مي‌كند.