پژوهش حاضر را ميتوان در زمره بررسيهاي متون قديمي قرار داد و در آن تلاش شده تا ترجمه رواني به فارسي از متن مكاتبات رد و بدل شده ميان صدرالدين قونوي و خواجه نصيرالدين طوسي- در قرن هفتم هجري ارائه شود. از آنجا كه اين مكاتبات شامل بسياري از مباحث و موضوعات فلسفي است. لذا اين پژوهش شرح و تبيين مختصري از اين مسائل را نيز در بردارد. مضافاً اينكه در انتها آراء خاص يا منتخب امام خميني عارف قرن حاضر و رهبر كبير انقلاب اسلامي ايران در مورد برخي از همان موضوعات عرضه ميگردد.منبع مورد استفاده كتاب المراسلات بين صدرالدين قونوي و خواجه نصيرالدين طوسي بوده است.با توجه به ديد غالب عرفاي سنتي مبني بر رد فلسفه، اين نوع ارتباط سوالي واحتجاج از اين موضوعات به همراه به كارگيري استدلال و قياس از سوي يك عارف، اهميت اين مكاتبات را بيشتر آشكار مي كند لذا اين نامهها علاوه بر آن كه حامل آراء يك فيلسوف و عارف هستند و از لحاظ بررسي آراء ايشان حائزاهميت اند از آن جهت كه در سير رويكرد عرفان به فلسفه و رابطه آنها نيز نقطه عطفي به شمار ميآيند شايان توجه و بررسي ميباشند.