جناب آقای دكتر سید صادق حقیقت

اطلاعات تماس

زندگینامه

سید صادق حقیقت در سال 1360 دیپلم خود را در رشته­ تجربی گرفته و وارد حوزه شد. سال 1366 پس از اتمام مقدمات و بخشی از دروس سطح حوزه، به قم هجرت نمود و اکثر دروس سطح و یک دوره اصول و چندین سال فقه را از محضر آیات عظام محقق داماد، بهجت و شبیری زنجانی بهره برد. از سال 1368 در کنار دروس حوزوی، علوم سیاسی را در دانشگاه تهران شروع کرد. کارشناسی ارشد را در دانشکده روابط بین الملل و دکتری را در تربیت مدرس به ترتیب در سال­های 1374 و 1380 به پایان رسانید و در دانشگاه مفید قم (و دیگر دانشگاه­ها) به تدریس پرداخت. پایان نامه وی در کارشناسی ارشد "مسئولیت­های فراملی در سیاست خارجی دولت اسلامی" و رساله دکتری وی "توزیع قدرت در اندیشه­ سیاسی شیعه" با تمرکز بر فلسفه سیاسی اسلامی و فقه شیعه بوده است. وی به عنوان محقق نمونه استان قم و دانشگاه مفید در سال 1382، 1383، 1385 و 1392 برگزیده شد. همچنین، وی توانست در سال 1393 مقام استاد تمامی در رشته علوم سیاسی را کسب کند. او به زبان انگلیسی و عربی تسلط دارد و در سمینارهای مختلف بین­ المللی شرکت نموده است.

حاصل فعالیت­ های پژوهشی دکتر حقیقت تاکنون، بیست و دو کتاب و هشتاد مقاله، عمدتاً در حوزه­ اندیشه­ سیاسی اسلام، بوده است. برخی از عناوین کتاب­ها عبارتند از: فلسفه سیاسی و روش شناسی (نشر کویر)، همروی فلسفه سیاسی و فقه سیاسی (نشر هرمس)، سیاست اندیشی (نشر کویر)، مبانی اندیشه سیاسی اسلام (سمت و دانشگاه مفید)، مسئله­ شناسی مطالعات سیاسی، مبانی نظری حقوق بشر از دیدگاه اسلام و دیگر مکاتب (مشترک با دکتر میرموسوی، انتشارات دانش و اندیشه­ معاصر)، سیاست در اسلام (انتشارات همراه)، روش شناسی علوم سیاسی (دانشگاه مفید)، توزیع قدرت در اندیشه سیاسی شیعه (نشر نگاه معاصر) و فربه و نحیف (ترجمه کتاب مایکل والزر) می­باشد. برخی از این کتابها به انگلیسی و عربی ترجمه شده ­اند. او در کتاب Six Theories about the Islamic Revolution’s Victory نظریه­ ای جدید در خصوص انقلاب اسلامی ایران مطرح نموده است.

از جمله مقالات ایشان می­ توان به این موارد اشاره کرد: فقه سیاسی شیعه و نقش دوگانه مصلحت (شیعه شناسی، ش 32، 1389)، تشیع و عرفی گرایی (رهیافت­های سیاسی و بین المللی ش 18، 1388)، تحولی روش­ شناختی در فقه سیاسی شیعه (شیعه شناسی ش 29، 1389)، آسیب شناسی حکومت اسلامی در سیره نبوی (علوم سیاسی، ش 35، 1385)، نقدی بر روش­ شناسی فلسفه سیاسی و علم سیاست (علوم سیاسی، ش 23، 1382)، ابعاد سیاسی فلسفه اسلامی (فقه و اصول حکومت اسلامی، ش 5، 1376)، ارتباط فلسفه سیاسی و فقه سیاسی (فقه و اصول، حکومت اسلامی، ش 3، 1376)، گونه­ شناسی ارتباط دین و سیاست در اندیشه­ سیاسی شیعه (نامه مفید، ش 44، 1383).

از علاقه­ های پژوهشی دکتر حقیقت اندیشه­ سیاسی اسلامی، روش­ شناسی در علوم سیاسی، انقلاب ایران و اسلام سیاسی است. "آسیب­ شناسی سیاسی- اجتماعی روحانیت"،" آسیب­ شناسی علوم سیاسی در حوزه اندیشه شیعی" و «نخبگان از منظر دینی» از پژوهش­های مستقل دکتر حقیقت است.

پروژه فکری

با توجه به تحصیل فقه و دیگر علوم قدیم در حوزه، و تحصیل علوم سیاسی در دانشگاه، علائق پژوهشی وی به سمت و سوی «اندیشه سیاسی اسلام» سوق پیدا کرد. علاوه بر مورد مذکور، چند حوزه فرعی نیز وجود دارد: اندیشه سیاسی غرب، روش­شناسی، و انقلاب اسلامی (و اسلام سیاسی). کتاب «توزیع قدرت در اندیشه سیاسی شیعه: مقایسه تحلیلی از دو منظر فلسفه سیاسی و فقه سیاسی»، در اصل، رساله دکتری نگارنده بوده که در سال 1381 به زیور طبع آراسته شد. این کتاب شالوه «نظریه همروی» را پی­ریزی کرد؛ چرا که در این نظریه، فلسفه سیاسی و فقه سیاسی با هم مقایسه شده­ اند. در طول این سال­ ها، نظریه همروی شکل گرفت، و بر این اساس، کتاب «همروی فلسفه سیاسی و فقه سیاسی» نیز در سال 1396 منتشر شد. نظریه همروی چهار سطح دارد: همروی معرفت­ شناختی (همانند مبنای علامه در حکمت متعالیه)، همروی روش­ شناختی (در کتاب «روش­ شناسی علوم سیاسی»)، همروی فلسفه سیاسی و فقه سیاسی (در کتاب فوق)، و همروی سنت و تجدد. نظریه همروی هم به مسائل داخلی و هم به مسائل خارجی می­ پردازد و دستاوردهای جدیدی در این حوزه­ ها دارد. مسائل سیاست داخلی بر اساس این نظریه در کتاب «سیاست­ اندیشی در حوزه اندیشه سیاسی اسلامی» در سال 1395، و مسائل سیاست خارجی با عنوان «جمهوری اسلامی، سیاست خارجی و روابط بین­ الملل» در سال 1400 به چاپ رسید. نظریه همروی به شکل تفصیلی تر در قالب 4 مجلد در حال تهیه می باشد.

در حوزه «اندیشه سیاسی اسلام» مفروضاتی چند مد نظر قرار گرفته­ اند:

1- زوال فلسفه سیاسی اسلامی در طول زمان،

2- ضرورت احیای فلسفه سیاسی اسلامی،

3- اعتبار (فی­ الجمله) فقه سیاسی،

4- فربه شدن فقه (سیاسی)،

5- ریشه داشتن بسیاری از ناکارآمدی­ های ایران و جهان اسلام در حوزه­ های فوق،

6- ناکافی و آشفته بودن اکثر متونی که در حیطه اندیشه سیاسی اسلام تألیف شده­ اند.

در واقع، گفتمان نواندیشی دینی، بر خلاف گفتمان روشنفکری دینی، عرفی­ گرا (سکولار) نیست، و به اعتبار فقه سیاسی باور دارد. بنابراین، نظریه همروی که در زیرمجموعه گفتمان نواندیشی دینی قرار می­ گیرد سکولار نیست، و فقه سیاسی را، در حوزه ای مشخص، معتبر می­ داند. برخلاف روشنفکران دینی که سعی می­کنند تمایزی بین این دو گفتمان تعریف نکنند، به نظر می­ رسد تفاوت­ های آن­ها زیاد است و باید از یکدیگر متمایز شوند. مدعای نظریه همروی (در سطح سوم) آن است که هر مسئله سیاسی ابتدا می­ بایست به دانش فلسفه سیاسی و فقه سیاسی به شکل جداگانه ارائه شود، تا در مرحله بعد، بتوان نتایج آن­ها را با هم مقایسه کرد. گفتمان نواندیشی دینی (و در ذیل آن، نظریه همروی) با گفتمان­ هایی همچون روشنفکری دینی (و تجددگرایی)، رویکرد سنتی، سنت­ گرایی، و بنیادگرایی غیریت­ سازی می­کند. در واقع، دغدغه اصلی، تکمیل نظریه همروی و پژوهش در حوزه اندیشه سیاسی اسلام، با توجه به خلاءهای فوق­ الذکر، است.

برای مشاهده زندگی نامه و آثار بر روی لینک زیر کلیک کنید:
https://fa.wikipedia.org/wiki/صادق_حقیقت

سوابق تحصیلی

سوابق شغلی آموزشی

- عضو هیأت علمی پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی (از 1402)
- استاد مدعو دانشگاه بين المللی فلوريدا (FIU)در سال .1396-1395
- استاد مدعو دانشگاه تهران و باقرالعلوم (ع)
- استاد تمام رشته علوم سياسی در دانشگاه مفيد از سال ،1380
- محقق نمونه استان قم، دانشگاه مفيد و بنياد ملی نخبگان در سال1383،1382 ، ،1385 1389 ، 1392و 1394؛
- پژوهشگر ممتاز وزارت علوم، تحقيقات و فناوري درسال .1384

کتب (نگارش - ترجمه)

کتب ترجمه

مقالات علمی چاپ شده در مجلات علمی و پژوهشی

طرح های تحقیقاتی اجرا شده یا در دست اجرا