مشخصات کتاب: آرای اختصاصی امام خمینی در وجود شناسی عرفانی

مولف: سید مرتضی مبلغ
سال: 1393
محل نشر: تهران
نوبت چاپ: اول
صفحات: 232
شمارگان: 1000
آرای اختصاصی امام خمینی در وجود شناسی عرفانی
چکیده:

در مجموعه آثار عرفاني امام خميني به عنوان يكي از اصحاب و اساتيد عرفان، به‌ويژه در آثار وجودشناسي ايشان، آرا و نظرياتي بديع و مبتكرانه به چشم مي‌خورد كه به نظر مي‌رسد علاوه‌برآنكه در آثار هيچ یك از اصحاب و اساطين عرفان موجود نبوده و اختصاصي ایشان است، به رفع برخي كاستي‌ها و اشكال‌ها در عرفان نظري منجر شده و به استحكام و اتقان بيشتر برخي نظريات كمك رسانده است.
اين پژوهش درصدد آن است كه ضمن كشف و استخراج آراي اختصاصي امام در حوزه‌ي وجودشناسي عرفاني، به بررسي آن آرا پرداخته، در مرحله‌ي اول اختصاصي بودن آنها را مورد ارزيابي و اثبات قرار دهد و در مرحله‌ي دوم به ارزيابي و آزمون صحت و استحكام آنها پرداخته و آثار مترتب بر آنها را در ساحت عرفان مشخص نمايد.
سؤال اصلي اين پژوهش آن است كه آراي اختصاصي وجودشناختي امام چيست و در سؤال‌هاي فرعي، مباني آن آرا و نتايج مترتب بر آنها پي‌گيري شده است.
در مطالعات و بررسي‌هاي اوليه، پنج مورد از آراي امام به عنوان آراي اختصاصي وجودشناختي از مجموع آثار ايشان استخراج شده كه عبارت است از:
1. متعلق دانستن جعل به ماهيت در هر دو ساحت اعيان خارجي و اعيان ثابته، و خارج دانستن وجود از دايره‌ي جعل و مجعوليت؛
2. منطبق دانستن مقام عماء با فيض اقدس؛
3. تعيين قوي‌ترين دليل بر اثبات اطلاق وجود؛
4. ارجاع ملاك اعتبارات وجود به شهود عارف به‌جاي آنچه كه براي اعتبارات ماهيت به‌كار مي‌رود؛
5. تأكيد بر تجلي به‌جاي صدور به‌ويژه در خصوص «وجود عام» و خارج دانستن موضوع صدور از دايره‌ي عرفان.
اين پژوهش حول يك فرضيه اصلي و دو فرضيه‌ي فرعي سامان يافته و دنبال شده است:
فرضيه اصلي: آراي امام در خصوص «تعلق جعل به ماهيت»، «انطباق مقام عماء با فيض اقدس»، «بهترين دليل بر اثبات اطلاق وجود»، «ارجاع ملاك اعتبارات وجود به شهود عارف» و «تأكيد بر تجلي به‌جاي صدور» اختصاصي ايشان است.
فرضيه فرعي اول: آراي اختصاصي امام مبتنی بر مبانی ذیل است:
الف) وحدت شخصي وجود و تسري آن به همه‌ي ساحت‌ها؛
ب) تجلي و ظهور وجود و تسري آن به همه‌ي ساحت‌ها؛
ج) تفكيك مصداق و مفهوم وجود در مباحث و استدلال‌ها و عدم خلط بين آنها؛
د) رعايت ادبيات عرفاني و تفكيك آن از ادبيات فلسفي.
فرضيه‌ي فرعي دوم: آراي اختصاصي امام منجر به تعميق و خلوص بيشتر مباحث وجودشناسي عرفاني مربوط به آن آرا شده است.
با توضيح خلاصه‌ي مذكور مشخص است كه جنبه‌هاي نوآورانه اين پژوهش در دو زمينه ذیل می‌باشد:
1. شناسايي و بررسي آراي اختصاصي وجودشناختي امام، به‌ويژه ارزيابي و آزمون صحت و استحكام آنها؛
2. آثار مترتب بر آراي اختصاصي امام.
روش مورد استفاده در اين پژوهش «توصيفي و تحليلي» است.