|
||||||||||||
چکیده: از آنجا كه به اقرار محققان و پژوهشگران حوزههاي عرفان در فرهنگهاي مختلف، يكي از بزرگترين عارفان در دو حوزه ذوق و انديشه، عارف بلند پايه اسلامي محييالدين بن عربي است و بيشك در نظام عرفاني او قول به وحدت حقيقت نيز جايگاهي خاص دارد، چنين پرسشي بويژه ميتواند مطرح شود كه اين عارف وحدتنگر و وحدتانديش، در مواجهه با مسأله كثرت اديان بر چه راهي رفته است و براي تعيين اين كثرت چه تدبيري انديشيده است. |