مشخصات کتاب: روابط بین‌الملل از دیدگاه امام خمینی

مؤلف در اين كتاب طي سه بخش به تبيين روابط بين‌الملل و مفاهيم مربوط به آن از ديدگاه حضرت امام خميني و مؤلفه‌هاي آن و در نهايت نگرش جامعه‌شناختي آن حضرت به روابط بين‌الملل پرداخته است.
در بخش نخست، بيان گرديده كه روابط بين‌الملل عبارت از رفتار متقابل بين جوامع انساني مستقل از يكديگر – به صورت فردي يا گروهي – در ابعاد گوناگون سياسي، اقتصادي و فرهنگي مي‌باشد كه از لحاظ كيفيت و نوع رابطه، بر روي طيفي از همكاري تا جنگ، قابل تصور و بررسي است.
در بخش دوم، با توجه به ديدگاههاي ارائه شده نسبت به روابط بين‌الملل، تصور گرديده است كه آرمان‌گرايي و واقع‌گرايي در دو سوي آن واقع شده‌اند. آرمان‌گرايي با روش عقلي و واقع‌گرايي با روش حسي، روابط بين‌الملل را مورد بررسي قرار مي‌دهند كه هر دو داراي تفكر مادي هستند. با توجه به مشخصه‌هاي دو ديدگاه مزبور، نشان داده مي‌شود كه ديدگاه امام خميني با هيچ كدام از اين دو منطبق نيست. زيرا تفكر امام خميني الهام گرفته از مكتب الهي اسلامي است. روش شناخت در چنين ديدگاهي، براساس سه عنصر عقل، شرع و حس به منظور شناخت واقعيات و آرمانها استوار است.
در بخش سوم نويسنده، با توجه به ديدگاه توحيدي امام خميني و با استناد به آثار ايشان، روابط بين‌الملل را مورد بررسي قرار داده است.
در ديدگاه توحيدي امام خميني، انسان، بازيگر روابط بين‌الملل محسوب مي‌شود كه در سطوح گوناگون فردي، گروهي، ملي، حكومتي، بلوكي و سازماني بر رفتار ديگر بازيگران تأثير مي‌گذارد و به طور كلي، انسانها از حيث نقشي كه ايفا مي‌كنند به دو دسته تقسيم مي‌شوند:
1- بانيان و اداره كنندگان اصلي روابط بين‌الملل كه ملتها مصداق بارز آن هستند.
2- حاكمان و حكومت كنندگان روابط بين‌الملل كه حكومتها و دولتها مصداق آن هستند.