|
|||||||||||
چکیده: دانش تاریخ با بسیاری از دانشها ارتباطی ناگسستنی دارد که یکی از آنها ادبیات است. بنابراین بایسته است پژوهشگر تاریخ بخش مهمی از اطلاعات خود را در متون ادبی جستجو کند. ادیبان بهعنوان نخبگان جامعه در ترسیم اوضاع اجتماعی عصر خود خدمات بسیاری به تاریخ و تاریخ نگاران نموده¬اند. بخش فراوانی از آثار ادیبان شامل طنز، امثال و حکم، ضربالمثل، داستان، حکایت، اندرز و تنقید از رفتار و کردار اقشار و طبقات مختلف جامعه بوده است. زبان طنز، زبان انتقاد غیرمستقیم است. علت بيان انتقاد در قالب طنز اين است كه طنز بیانی هنرمندانه برای تحمل آلام زندگی و کاستن از رنجها و غمهاست و خنده و تبسم، همزاد آن است. طنز آغازی است برای تفکر و تنبه، از این رو، هدف طنز اصلاح و تهذیب عیوب و نواقص جامعه است. |