رساله حاضر بررسي تطبيقي پيرامون مباني فقهي-حقوقي قانون بيمه اجباري با رويكردي به ديدگاه حضرت امام خميني مي باشد. بيمه اجباري مسئوليت مدني دارندگان وسايل نقليه موتوري زميني در مقابل شخص ثالث، از مصاديق بارز عناوين مستحدثه است.نظر به جامعيت و جاودانگي دين اسلام ضرورتا بايد جايگاه اين نهاد مستحدثه با مراجعه به منابع اوليه و ملاحظه اصول كلي حاكم بر حقوق اسلامي كشف و تبيين گردد. همچنين از آنجايي كه حقوق موضوعه ما نيز مستنبط از فقه اسلامي است، بررسي موضوع از بعد حقوقي تقويت كننده بحث است .نيز بيان ديدگاه امام خميني(س)، زينت بخش رساله بوده و جايگاه اين نهاد مستحدثه را قوت بخشيده است. تحقيق مذكور در راستاي اين اهداف ، در چهار فصل تنظيم گرديده است: فصل اول : كليات، در بخش اول نظر به اهميت شناخت بيمه و جايگاه بيمه اجباري شخص ثالث در اين نهاد ، اصول كلي بيمه مطرح و در بخش دوم، قانون بيمه اجباري شخص ثالث همراه با اصطلاحات و مفاهيم بكار رفته در آن مورد بررسي و مداقه قرار گرفته است. فصل دوم ، (مباني حقوق بيمه اجباري شخص ثالث) ، در اين فصل با توجه به حمل مسئوليت مدني بر دارندگان وسايل نقليه موتوري زميني، ابتدا مفهوم مسئوليت و اقسام آن بيان و در بخش دوم نظريات حقوقي در باب بيمه اجباري شخص ثالث همراه با بررسي تطبيقي نظامهاي رومي-ژرمني، كامن لا و ايران ارائه گرديده است. فصل سوم : (مباني فقهي قانون بيمه اجباري شخص ثالث)، بخش اول از اين فصل به بيان ديدگاه فقها و حقوقدانان اسلامي در باب مشروعيت و صحت بيمه(به ويژه بيمه اجباري شخص ثالث) اختصاص دارد. بخش دوم تحت عنوان مويدات فقهي بيمه اجباري شخص ثالث، قراردادها و قواعد فقهي اسلامي ( كه منطبق بر اين نهاد هستند) ، عنوان گرديده است. فصل چهارم : (رويكردي به ديدگاه حضرت امام خميني(س) ، در اين فصل پس از ديدگاه امام راحل ، در بخش دوم مشروعيت اجبار در بيمه اجباري از منظر حكم حكومتي تبيين مي گردد.