خلط بين مفاهيم حقيقي و اعتباري در استنباط احكام با رويكردي به نظر حضرت امام خميني (ره) علم فقه و اصول از جمله علومي است كه با مفاهيم اعتباري سرو كار دارد و اعتباريات نيز قلمرو خاص خود را دارند چنانكه حيثيت وجوديشان بيد المعتبر مي باشد و معتبر با توجه به نيازها و شرايط هرگونه كه خواست آنها را اعتبار مي كند . اما در اين ميان عده اي از فقها و اصوليين بدون توجه به اين خاصيت مفاهيم اعتباري،احكام و آثار مفاهيم حقيقي را در مورد آنها جاري مي كنند. مثلا در جاهايي آخوند خراساني به قاعده الواحد استناد كرده يا به امتناع تاخر شرط از مشروط ويا امتناع اجتماع ضدين و مثلين استناد مي كند. در حاليكه اين قواعد عقلي مربوط به عالم تكوين است نه عالم تشريع و در عالم تشريع امكان دارد كه شرط بعد از مشروط محقق شود يا سبب بعد از مسبب بيايد چون اعتباري است و بيد المعتبر است و هيچ محذور عقلي در پي ندارد. در اين پایان نامه سعي شده با شناخت صحيح مفاهيم حقيقي و اعتباري و احكام وآثار هر كدام حيطه وجودي اين دو را از هم جدا كرده و با توجه به نظر حضرت امام (ره) كه خلط اعتباريات به حقايق را جايز نمي دانند مبناي صحيح را برگزيده و تقويت كنيم. واژگان كليدي: مفاهيم حقيقي(تكوينيات) ، مفاهيم اعتباري(تشريعيات) ، خلط ، استنباط احكام